Alexci değil, Fenerbahçeliyim

Öncelikle yazılarıma bu kadar ara verme nedenimi belirterek başlamak istiyorum. Hayattan sevdiğiniz değerlere sağlıklıyken ve hayattayken sahip çıkın. Hayatın ne kadar kısa olduğunu ve her an her şeyin olabileceğini lütfen unutmayın. Normal  bir iş gününün sonunda 7 Eylül 2012 tarihinde aniden rahatsızlandım ve 25 gün hastanede yattım. Nöroloji servisinde geçen 25 gün elbette insanı bunaltıyor. Hastalık hastası ediyor. Hastanede sağlık derdine düşünce insan her şeyden uzaklaşıyor. Ben hastane sürecimde stresten uzak durmam gerektiği için maçları izleyemedim. İyi ki de izlememişim. Fenerbahçe o süreçte galibiyet alamadı. Sorunların içinde boğuştu durdu. Fakat ben yine de hastane odasında Fenerbahçe eşofmanlarımdan vazgeçmedim. Allah kimseye vermesin çünkü çok zormuş. Beyaz önlük fobisi oluştu artık. Bazen bizlerde futbol için, tuttuğumuz takımlar için birbirimizi kıracak, incitecek şakalar yapıp bazen işi abartıp başka boyutlara çekiyoruz. Şunu belirteyim ki değmez. Hayat kısa ve bizler bu kısa süreyi en iyi şekilde değerlendirmeliyiz. Hastanede kaldığım süre içerisinde beni arayan ve ziyaret eden tüm dostlarıma çok teşekkür ederim.

Alex meselesine gelince Alex benim için Fenerbahçe’de harika işler yapmış, bugüne kadar gelen en kaliteli yabancı oyuncudur. Kim olursa olsun yine de Fenerbahçe’nin üstünde değildir. Anelka, Hojdonk, Ortega, Kezman, Rapaiç, Baliç gibi oyuncular nasılsa Alex’de öyledir. Kalite anlamında söylemiyorum. Hepsi Fenerbahçe’ye hizmet etmiş marka isimler olmalarına rağmen gerçek marka ve değerin Fenerbahçe olduğunu unutmamamız gerekir. Başkanı sev sevme, Alex’i sev sevme, Aykut hocayı sev sevme ama sarı lacivert renklerin Fenerbahçe’ye ait olduğunu asla unutma!

Alex hak ettiği şekilde uğurlanacak ve taraftar tarafından unutulmayacaktır. Heykeli dikilmeyi hak etmiştir. Attığı goller ve yaşadığı şampiyonluklar onun kariyerinde yer alacaktır. Bunların hepsini Fenerbahçe için yapmıştır.

Taraftar onu Fenerbahçe’li olduğu için sevmiştir.

İyi bir aile babası diye sevmiştir.

Türkiye’yi benimsediği için sevmiştir.

Çocuklarının Türkçe konuşmasından dolayı sevmiştir.

Her ne kadar Aziz Yıldırım saha dışındaki Alex’e kefil değilim dese de ben de tam tersine saha dışındaki Alex’i sevdim. Saha içerisinde iyi işler çıkarsa da benim hayalimdeki sistemde Alex hiçbir zaman olamadı.

Yaşadığı ve yaşattıkları için kendisine de teşekkür ederim. Taraftarlarımıza da bu konuyu uzatıp birbirlerini daha fazla kırmamalarını tavsiye ederim. Fenerbahçeli bir başka Fenerbahçeliyi kırmamalı. Özellikle kendi iç meselesi olan bir konuyu büyüterek başkalarının bu konuyu kullanmasına hiç müsaade etmemeli. Kendisini televizyoncu sayan ve program yaptığını iddia eden kişiler bu konuyu ekranlardan hiç düşürmedi. Haber kanalları bile gündeme dair birçok önemli konu olmasına rağmen Alex olayını haberlerin ilk sırasından verdi. Bunları göre göre bunu uzatmadan Alex’i hep birlikte uğurlayarak 3 Temmuz sürecini hatırlayarak kapatmalıyız.

https://twitter.com/muhmed83